Իրանի և Միացյալ Նահանգների միջև բանակցությունների հինգերորդ փուլի ավարտից հետո Իրանի գլխավոր բանակցող, արտգործնախարար Աբբա Արաղչին հայտարարել է, որ «դա բանակցությունների ամենապրոֆեսիոնալ փուլերից մեկն էր»։ «Մենք անսասան ենք մեր դիրքորոշումներում։ Ամերիկյան կողմն այժմ հստակ պատկերացում ունի Իրանի դիրքորոշման վերաբերյալ»,- շեշտել է նա։               
 

Չեխիա` Միլոշ Զեմանը կարող է տանուլ տալ ընտրությունները

Չեխիա` Միլոշ Զեմանը կարող է տանուլ տալ ընտրությունները
12.01.2018 | 00:22

Մինչև վերջերս թվում էր, որ Չեխիայի նախագահ Միլոշ Զեմանի քաղաքական ապագան երաշխավորված և նա հեշտ ու հանգիստ կվերընտրվի երկրորդ ժամկետով: Բայց ընտրություններից առաջ պարզվում է, որ Զեմանը երկրորդ փուլում լիովին կարող է տանուլ տալ լիբերալ ու եվրալավատես Իրժի Դրագոշին: Չեխիայի նախագահական ընտրությունների առաջին փուլը հունվարի 12-13-ին է: 73-ամյա Միլոշ Զեմանը 9 թեկնածուներից առաջինն է, բայց բացարձակ մեծամասնություն չի հավաքում:

Սոցիոլոգները հաստատում են, որ երկրորդ փուլում Զեմանի ու հանրաճանաչությամբ երկրորդ` գիտությունների ակադեմիայի նախկին նախագահ, 68-ամյա Իրժի Դրագոշի շանսերը համարյա հավասար են: Որոշ հարցումներով հաղթում է Դրագոշը: Ընտրությունների երկրորդ փուլը առաջինից 2 շաբաթ հետո է:
Վերջին տարիներին Միլոշ Զեմանի մասին բավականին շատ է խոսվել ու գրվել: Նա էպատաժի սիրահար է և մեկն է սակավաթիվ եվրոպացի բարձրաստիճան պաշտոնյաներից, որ Մոսկվային հաճելի ելույթներ է ունենում: Զեմանը բազմիցս պահանջել է Ռուսաստանի դեմ պատժամիջոցների վերացում, նույնը նա պնդել է նոյեմբերին Մոսկվա այցի ժամանակ: 2017-ի հոկտեմբերին Չեխիայի նախագահը ելույթ ունենալով ԵԽԽՎ-ում` Ղրիմի անեքսիան անվանեց «կատարված փաստ» և առաջարկեց հօգուտ ՈՒկրաինայի Ռուսաստանից գանձել ինչ-որ գումար իբրև փոխհատուցում թերակղզու դիմաց: ԵՄ-ի անդամակցության հարցով բրիտանական հանրաքվեից հետո Զեմանն առաջարկեց հանրաքվե անցկացնել ԵՄ-ին ու ՆԱՏՕ-ին Չեխիայի անդամակցության հարցով: Ճիշտ է` ընդգծեց, որ ինքը կողմ է, որ Չեխիան մնա և ԵՄ-ում, և ՆԱՏՕ-ում: Զեմանը քննադատում էր Բրյուսելի քաղաքականությունը միգրանտների հարցում: Թեպետ Չեխիայում համարյա չկան մերձավորարևելքցի ու աֆրիկացի միգրանտներ, դա դուր է գալիս ընտրողների մեծամասնությանը:


«Չեխ ընտրողների որոշ մասն ալերգիա ունի փախստականների ընդունման քվոտաների ու Բրյուսելի համանման գաղափարներից: Որ Զեմանը դեմ է այդ գաղափարներին, նրանց համար պլյուս է և նրանք ձայն կտան Զեմանին` հենց դրա համար»` կարծում է Պրահայի Կառլովի համալսարանի քաղաքագիտության ամբիոնի դոցենտ Էմիլ Սուլեյմանովը: Hospodarske Noviny-ի լրագրող Օնդրժեյ Սոուկուպը կարծում է, որ իրականում Զեմանի համար ԵՄ-ի ու Ռուսաստանի հետ հարաբերությունների թեման քաղաքականության գործիք է: «Արտաքին քաղաքական թեման ընտրարշավի մի մասն է, բնավ էլ ոչ ամենակարևորը: Զեմանը նպատակամետ բաժանում է հասարակությունը իր կողմնակիցների ու հակառակորդների և այդ առումով է օգտագործում արտաքին քաղաքական թեմաները: Երբ նրան ընտրեցին, նա հրամայեց Գրադում կախել ԵՄ դրոշը և ասում էր, որ պետք է արագ անցնել եվրոյի, նրա նախորդը եվրահոռետես էր: Բայց նրա ընտրողները` նույնպես, և այդ պատճառով Զեմանը հիմա խոսում է բրյուսելցի տխմարների մասին: ԵՄ-ին ու ՆԱՏՕ-ին վերաբերմունքը կարևոր է միայն Զեմանի հակառակորդների մի մասի համար: Նախագահը դա տրոլինգի համար է օգտագործում»` ասում է Սոուկուպը: Չեխերի մեծամասնությունը, ըստ Սուլեյմանովի, կարծում է, որ իրենց երկիրը պետք է Արևմուտքի, ԵՄ-ի և ՆԱՏՕ-ի մաս դառնա: Նրանք Իրժի Դրագոշի ընտրողներն են:
«Մենք պետք է ակտիվ մասնակցենք եվրոպական քաղաքականությանը: ԵՄ մյուս երկրների հետ մեր հարաբերությունները մեզ հնարավորություններ են տալիս, որոնց մասին առաջ կարող էինք միայն երազել»` նշված է Դրագոշի նախընտրական մանիֆեստում: Դրագոշը կողմ է Ռուսաստանի դեմ պատժամիջոցների պահպանմանը: «Ռուսաստանի դեմ պատժամիջոցները մտցվել են, երբ կոպիտ խախտեց Բուդապեշտի 1994-ի համաձայնագիրը, որ երաշխավորում էր ՈՒկրաինայի տարածքային ամբողջականությունը: Իմ կարծիքով` պատժամիջոցների հիմքերը պահպանվում են»` ասել է Դրագոշը հեռուստաելույթում տարեմուտի նախօրեին: «Ինձ անհանգստացնում է նախագահի մերձավոր շրջապատը, որ Չեխիայի Հանրապետությունը բացահայտորեն ձգում են այնտեղ, ուր ես անձամբ չեմ ցանկանում: Ձգում են Արևելք, պուտինյան Ռուսաստանի, Չինաստանի կողմը»` ասաց Դրագոշը նոր տարում Actualne.cz-ին տված հարցազրույցում: Նախագահի կողմնորոշումը Արևմուտք կամ Արևելք, նրա աշխարհընկալումը կարող են կարևոր լինել չեխ ընտրողների համար, բայց արտաքին դիտորդների համար կարևոր է հիշել, որ նախագահը խորհրդարանական հանրապետությունում, որպիսին Չեխիան է, մեծ մասամբ արարողակարգային ֆիգուր է և չի ձևավորում ոչ ներքին, ոչ արտաքին քաղաքականությունը:
Եթե սոցիոլոգների կանխատեսումները ճիշտ են, և երկրորդ փուլ դուրս գան Զեմանն ու Դրագոշը, ֆինալի վրա կազդեն դեռ չկողմնորոշված քաղաքացիները: Նրանք, հարցման տվյալներով, շատ են` 10- 26 %: «Ամեն ինչ կախված է մասնակցությունից: Առայժմ շանսերը մոտավորապես հավասար են: Ես կարծում եմ` փուլերի միջև ինչ-որ սկանդալ կլինի»` ասել է Օնդրժեյ Սոուկուպը: Էմիլ Սուլեյմանովը ենթադրում է, որ երկրորդ փուլում «Բնակչության մի մասը կմոբիլիզացվի: Որովհետւ Զեմանը և նրա ռուսամետ ու չինամետ դիրքորոշումները նրանց համար բացարձակապես անընդունելի են»: Երկրորդ փուլում ընտրության կարող են գալ և Զեմանի չբացահայտված կողմնակիցները:


Միլոշ Զեմանից ու Իրժի Դրագոշից բացի, Չեխիայի նախագահի պաշտոնին հավակնում են ևս 7 թեկնածու: Նրանցից առավել հայտնի են արվեստագետ Միխալ Խորաչեկը և նախկին վարչապետ Միրեկ Տոպոլանեկը: Ոչ մեկին, ոչ մյուսին սոցիոլոգները եզրափակիչ դուրս գալ չեն խոստանում, բայց և չեն բացառում` բացատրելով չկողմնորոշվածների նույն մեծ թվով:
Յուրի ՎԵՆԴԻԿ, BBC


Հ.Գ. Ահա և խորհրդարանական հանրապետության մոդելի այն տարբերակը, երբ նախագահին ընտրում է ոչ թե խորհրդարանը, այլ` ժողովուրդը և նախագահը, փաստացի, ունենում է առաջնային մանդատ` համաժողովրդականորեն ընտրվածի, ուրեմն և ավելի շատ իրավասություններ, քան խորհրդարանի ընտրած նախագահը կարող է ունենալ: Սա` համենայն դեպս: Հայաստանը` անցնելով խորհրդարանական կառավարման, նախագահի ընտրությունը թողեց խորհրդարանին: Գուցե հենց մոդել փոխելու գլխավոր նպատակը նախագահի համաժողովրդական ընտրությունից ազատվելն էր, որ առաջին ընտրությունից հետո ուղեկցվեց հետընտրական բողոքներով ու հասարակության երկփեղկման գործընթացներով: Միլոշ Զեմանի և Բրյուսելի հարաբերությունները իսկապես բարդ են: Բայց խնդիրը ոչ թե անձերն են, այլ Արևելյան Եվրոպայում` Արևմտյանի դեմ ձևավորվող դիմադրությունը, որի խրամատներում Զեմանի հետ են Հունգարիան և Լեհաստանը: Միգրանտների հարցը արտաքին շերտն է, խորքում ռեսուրսների անհավասարաչափ բաշխման խնդիրն է, ժողովրդավարական պատկերացումների և սոցիալ-տնտեսական մակարդակների դեռ չհաղթահարված տարբերությունը: Արևելքն ուզում է ավելին ստանալ, Արևմուտքը կարծում է, որ ավելիի համար պետք է ավելի աշխատել:


Անահիտ ԱԴԱՄՅԱՆ

Դիտվել է՝ 1862

Հեղինակի նյութեր

Մեկնաբանություններ